Σάββατο 5 Μαΐου 2012

Για τις εθνικές εκλογές 2012


6 ΜΑΪΟΥ 2012… ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ… ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;  
          
            Πριν μιλήσουμε για τις τρέχουσες εθνικές εκλογές ίσως θα έπρεπε να κάνουμε μια εισαγωγή στο ρόλο των εκλογών στα αντιπροσωπευτικά συστήματα. Όπως γνωρίζουμε από την ιστορία μας, οι αρχαίοι Έλληνες της Αθηναϊκής Δημοκρατίας όπως και άλλοι λαοί ξεπέρασαν τη διαδικασία της αντιπροσώπευσης. Η δημοκρατία τους ήταν άμεση και συμμετοχική, καθώς όλοι οι ελεύθεροι, ώριμοι, ντόπιοι άντρες είχαν ίση γνώμη και δικαιοδοσία πάνω στη λήψη των αποφάσεων και τη διακυβέρνηση. Όπως καταλαβαίνουμε η δημοκρατία τους απέκλειε πολλούς (γυναίκες, ξένους, δούλους). Ωστόσο το σύστημα με το οποίο εκλέγαν και εκλεγόντουσαν (και κλήρωναν και κληρωνόντουσαν) αντιπροσώπευε πολύ καλύτερα τα συμφέροντα τους από οτι τα αντιπροσωπευτικά καθεστώτα (αστικά και "εργατικά") του σύγχρονου κόσμου. Τα κεντρικά γεγονότα της Αθηναϊκής δημοκρατίας ήταν οι συνεδριάσεις της εκκλησίας, Σε αντίθεση με ένα κοινοβούλιο, τα ‘μέλη’ της εκκλησίας δεν εκλέγονταν, αλλά συμμετείχαν όλοι οι έχοντες πολιτικά δικαιώματα όποτε και αν ήθελαν.  Οι άνθρωποι δεν εξέλεγαν αντιπροσώπους για να αποφασίζουν στο όνομά τους, αλλά έπαιρναν οι ίδιοι αποφάσεις νομοθετικού και εκτελεστικού περιεχομένου.
           Η Μεγάλη Βρετανία ήταν η πρώτη χώρα της Ευρώπης που απέκτησε Κοινοβούλιο. Παρόλα αυτά ο Ζαν Ζακ Ρουσώ περιέπαιζε τους Βρετανούς ως τους μόνους ανθρώπους που νιώθουν ελεύθεροι 1 μέρα στα 5 χρόνια γιατί στην πραγματικότητα ούτε εκείνη την 1 μέρα δεν ήταν ελεύθεροι. Γίνεται εμφανές από την ιστορική μας εμπειρία πως οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι στις Φιλελεύθερες και Σοσιαλιστικές Δημοκρατίες μπορούσαν (και το έκαναν) να απομακρυνθούν από τις ανάγκες και τις επιδιώξεις του Κόσμου που τους ψήφισε και να πράξουν ακόμα και αντίθετα στη βούληση του λαού.
           Οπότε ο Έλληνας ψηφοφόρος εδώ και πολύ καιρό μένει να αναρωτιέται… Και ποια είναι η λύση; Αποχή από τις Κοινοβουλευτικές εκλογές; Αν και εκ πρώτης όψεως η αποχή φαντάζει ριζοσπαστικό η και επαναστατικό για κάποιους μέτρο, εντούτοις πρέπει να λάβουμε υπόψη την αποτελεσματικότητα. Εγκλωβισμένοι στην παρούσα φάση στο Κοινοβουλευτικό Σύστημα οφείλουμε να επεξεργαστούμε ιδέες και λύσεις για την ανατροπή του τόσο μέσα από τα όργανα του όσο και έξω από αυτά. Επίσης το να αφήσουμε μια μερίδα κομματικών υπαλλήλων να αποφασίζουν μόνοι τους για τις ζωές μας δε φαίνεται ούτε ριζοσπαστικό, ούτε επαναστατικό, ούτε δημοκρατικό, ούτε αποτελεσματικό.

Για τις Εκλογές της 6ης Μαϊου
Η Χώρα βρίσκεται σε ένα καθοριστικό σημείο όσον αφορά την αποδοκιμασία του κόσμου για το πολιτικό σύστημα. Στα 38 χρόνια της Μεταπολίτευσης, ο Δικομματισμός (Κύριο χαρακτηριστικό του Κοινοβουλευτισμού σε Ευρώπη και Αμερική) στην Ελλάδα έχει τη μικρότερη δυναμική από ποτέ. 40 χρόνια σχεδόν αργής αποσύνθεσης. Άλλοτε με περιόδους πλαστής ευημερίας και σήμερα σε περίοδο ισχνών αγελάδων. Έχουν σχηματιστεί διάφοροι πόλοι διαμαρτυρίας. Ένα μεγάλο ζήτημα είναι τι προτείνουν οι πολιτικοί χώροι σε σχέση με το μνημόνιο και την κηδεμονία του ΔΝΤ που μας επιβλήθηκε. Εμφανίζονται παντού "σωτήρες", "υπερεπαναστάτες", νεοναζί, διασπάσεις της Κεντροδεξιάς και της Κεντροαριστεράς. Τι κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις; Ψηφίζουμε λευκό ή άκυρο ή κάποιον από αυτούς; Κανείς όπως είπαμε δεν αμφέβαλλε ποτέ ότι η συνειδητή αποχή είναι ένα μέσο διαμαρτυρίας ίσως και αντίστασης. Ο κόσμος όμως θα πρέπει να λάβει υπόψη του πως πέρα από τις άλλες δράσεις, ακόμα και αν οι εκλογές στον κοινοβουλευτισμό δεν φέρνουν την ανατροπή του πολιτικού συστήματος, αποτελούν ένα μέσο για να πέσει ίσως ένα πρώτο κάστρο του, ο δικομματισμός. Με την αποχή παραμένουν οι ίδιοι στην εξουσία καθώς οι έγκυρες ψήφοι είναι οι μοναδικές που καταμετριούνται και συντελούν στο να αναλάβουν κάποιοι την εξουσία.
Δεν έχει κανένα νόημα να προσπαθούμε να ρίξουμε το κατεστημένο της μεταπολίτευσης στηρίζοντας παλιά του κομμάτια τα οποία άλλαξαν όνομα. Κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας απλά. Δεν έχει νόημα να ακούμε και να γοητευόμαστε από μεγάλα λόγια κενού περιεχομένου. Δεν έχει νόημα να στηρίζουμε αυτούς που θέλουν να επιβάλλουν στην χώρα και σε όλες τις χώρες του κόσμου, τα μισητά και απάνθρωπα ολοκληρωτικά καθεστώτα του 20ου αιώνα. Δεν έχει νόημα να στηρίξουμε αυτούς που ιδρώνουν και μόνο στο άκουσμα της λέξης ελευθερία. Δεν έχει νόημα να ελπίζουμε σε ανθρώπους οι οποίοι με το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης, του μνημονίου, του μεταναστευτικού προσπαθούν να επιβάλλουν έναν ολοκληρωτισμό του χειρίστου είδους.
Έτσι καταλήγουμε στο συμπέρασμα να παροτρύνουμε όσους σκέφτονται να ρίξουν έγκυρη ψήφο, αυτό να γίνει σε αντιμνημονιακές ομάδες, με κοινωνική ευαισθησία, με εφαρμόσιμες, ελευθεριακές και ηθικές λύσεις, με προοδευτική κατεύθυνση και πάνω από όλα με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα (ατομικά και συλλογικά). Βεβαίως δεν περιμένουμε πως οι εκλογές αυτές θα γκρεμίσουν και το σύμπαν. Για αυτό βλέπουμε τις εθνικές εκλογές σαν ένα ακόμα μέσο πάλης για τη συλλογική αφύπνιση και συνδιαμόρφωση, όπως και τις φοιτητικές. Οι μάχες δίνονται κάθε μέρα σε όλα τα επίπεδα. Η ανάγκη για αυτόνομη κοινωνία, που όπως έλεγε και ο Καστοριάδης είναι αυτή που θεσπίζει η ίδια τους νόμους της και συντίθεται από μόνη της, είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Μια αυτονομία η οποία θα στηρίζει την πολυφωνία, όχι ψευδώς και επιφανειακώς, απλά μέσω πολλών κομμάτων σε ένα κοινοβούλιο, αλλά σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Και σε αυτούς που φοβούνται την εισχώρηση επικίνδυνων και αντιδημοκρατικών στοιχείων σε αυτόνομες και αμεσοδημοκρατικές κοινότητες έχουμε να τους πούμε πως αυτοί οι άνθρωποι από μόνοι τους δε θα μπορούν να εκτιμήσουν το αγαθό της ελευθερίας και θα απέχουν από αυτόνομες συλλογικότητες και αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες.
Εμείς ως Α.ΚΙ.ΔΑ. πιστεύουμε πως είναι επιτακτική ανάγκη η δημιουργία των δομών μιας κοινωνίας, όπου όλοι θα έχουν ίσο δικαίωμα έκφρασης και των οποίων η άποψη θα έχει ίδια βαρύτητα, όπως συμβαίνει στη δική μας μικρή αυτόνομη συλλογικότητα, το σχήμα μας. Επίσης η αυτόνομη κοινότητα - κοινωνία εννοείται πως θα πρέπει να είναι ανεξάρτητη και αυτάρκης σε οικονομικά και ενεργειακά θέματα. Αυτό βεβαίως δεν αποκλείει τη επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων και των κοινοτήτων. Όλα από απλούς ανθρώπους με σεβασμό στον εαυτό τους και στο μεγαλείο που τους περικλείει, το Φυσικό Περιβάλλον.

akidasologistan.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου