ΤΕΤΑΡΤΗ 9/12/2009 9.00 ΜΜ
ΚΤΙΡΙΟ ΓΕΩΠΟΝΟΔΑΣΟΛΟΓΙΑΣ
Α.ΚΙ.ΔΑ
(Ανεξάρτητη ΚΙνηση ΔΑσολογίας)
Είναι πολύ αργά για να είμαστε απαισιόδοξοι...
Περιγραφή ταινίας:
Με γυρίσματα που κράτησαν 217 ημέρες σε 54 χώρες, εύκολα μπορεί να πει κανείς ότι πρόκειται για μια δημιουργία που ξεπερνά τις φόρμες και τα είδη.
H ταινία προβάλλει θεαματικές αεροφωτογραφίες για να ευαισθητοποιηθεί ολόκληρος ο κόσμος για τους κινδύνους που διατρέχει ο πλανήτης από το φαινόμενο του θερμοκηπίου, την εξαφάνιση των ζώων και των φυτών και την εξάντληση των πρώτων υλών.
“Δείτε πόσο όμορφη είναι η Γη, δείτε τι καταστρέφουμε αλλά, πάνω απ΄ όλα, δείτε όλη αυτήν την ομορφιά που ακόμα μπορούμε να διατηρήσουμε…”
«Είναι πολύ αργά για να είμαστε πεσιμιστές».
Με αυτό το σύνθημα ο σκηνοθέτης Yann Arthus-Bertrand, θέλοντας να υπογραμμίσει ότι ακόμα υπάρχει λύση για τον πλανήτη. Μαζί με τον παραγωγό Luc Besson, θέλοντας μέσα από εικόνες ικανές να πείσουν και τον πιο δύσπιστο, να συμμετάσχει έμπρακτα σε κάθε μορφής αλλαγή που θα προστατέψει το περιβάλλον μας, δημιουργεί μια ταινία διαφορετική από τα συμβατικά ντοκιμαντέρ.
Το ΗΟΜΕ είναι η πρώτη ταινία που αποτελείται εξ’ ολοκλήρου από εναέρια πλάνα, ενώ κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της απασχόλησε τρία κινηματογραφικά συνεργεία που εργάζονταν παράλληλα για 21 μήνες στις τέσσερις άκρες της Γης.
Η ιδέα της κινηματογράφησης αποκλειστικά από ψηλά, δίχως την παρεμβολή πλάνων αρχείου ή συνεντεύξεων, ξενίζει ίσως όσους έχουν συνηθίσει να παρακολουθούν τα ντοκιμαντέρ συγκεκριμένης γραφής, όμως «όταν κοιτάς από ψηλά δεν χρειάζεσαι πολλές επεξηγήσεις»!
Το ΗΟΜΕ ξεχωρίζει από άλλες σχετικές ταινίες γιατί στοχεύει ακριβώς στην ευαισθησία του θεατή, δίνοντας την ώθηση για ουσιαστική αλλαγή της κοσμοθεωρίας του. Επειδή ακριβώς «δεν χρειάζονται πολλές επεξηγήσεις» η ταινία επιτυγχάνει -σε λιγότερο από 1μιση ώρα- να αναδείξει όλα τα περιβαλλοντικά προβλήματα και πώς αυτά είναι αλληλένδετα.
Κι αν λάβουμε υπόψη ότι η ταινία γυρίστηκε χωρίς σενάριο, τότε η αξία αυτού του επιτεύγματος αποκτάει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις! Μετά από ένα χρόνο γυρισμάτων, ο Ιαν- Αρτύς Μπερτράν παρακάλεσε την Ιζαμπέλ Ντελενουά, δημοσιογράφο και πιστή του συνεργάτιδα, να γράψει την ιστορία μαζί του. Η ίδια λέει ότι «τελικά ήταν για το καλύτερο, καθώς οι εικόνες, μας λένε την δικιά τους ιστορία, με τον δικό τους ρυθμό». Παρακολουθώντας τα έτοιμα πλάνα μπόρεσαν να συλλάβουν τον αφηγηματικό ιστό.
