Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

Αποτελέσματα ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ 2012


ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2012
Σύνολο ψηφισάντων: 341
Άκυρα: 6 Λευκά: 4 1,19 %

ΔΑΠ: 140 41,79 %
ΠΑΣΠ: 87 25,97%
Α.ΚΙ.ΔΑ: 47 14,03%
ΑΡ.ΕΝ.: 31 9,25%
ΠΚΣ: 26 7,76 %

ΕΔΡΕΣ ΣΤΟ Δ.Σ

ΔΑΠ: 4
ΠΑΣΠ: 2
Α.ΚΙ.ΔΑ: 1
ΠΚΣ: 1
ΑΡ.ΕΝ.: 1
Υπόψιν ότι τα ΑΚΥΡΑ αφαιρούνται από το σύνολο των ψήφων....

Σας Ευχαριστούμε για τη στήριξή σας ώστε να αναδειχθούμε σε 3η δύναμη μέσα στους φοιτητές για να αποφασίζουν μόνοι τους γι' αυτούς, μακριά από κομματικές γραμμές και παρωπίδες... Ο αγώνας συνεχίζεται μέσα από την αυτονομία, την άμεση δημοκρατία και την όσο το δυνατόν συλλογικότερη  συνδιαμόρφωση!!!

Δευτέρα 14 Μαΐου 2012

Φοιτητικές εκλογές 2012 - Αναδρομή στη χρονιά που πέρασε


Φοιτητικές εκλογές 16 Μαΐου
Λίγες μέρες μετά τις εθνικές εκλογές εμείς ως φοιτητές καλούμαστε να ξανά ασκήσουμε το εκλογικό μας δικαίωμα για να αναδείξουμε τους νέους  «εκπροσώπους» που θα μας αντιπροσωπεύουν στα όργανα του συλλόγου.
Όπως και στην ευρύτερη κοινωνία έτσι και μέσα στην πανεπιστημιακή κοινότητα μια μεγάλη μερίδα συμφοιτητών μας διερωτούνται ποιος ο λόγος να ψηφίσουν και πιο το νόημα των φοιτητικών εκλογών. Αφήνουν έτσι το εκλογικό τους δικαίωμα τους ανεκμετάλλευτο.
Ίσως αυτό θέλουνε… Μερικές παρατάξεις εκπροσωπώντας κομματικά συμφέροντα, προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν τη φοιτητική κοινότητα από τα κοινά της  προβλήματα δημιουργώντας ένα ψεύτικο πρότυπο φοιτητικής ζωής και καλοπέρασης, καθησυχάζοντας τους φοιτητές ότι θα τους λύσουν όλα τους τα προβλήματα και τις υποχρεώσεις. Με αυτό τον τρόπο οδηγούν τους φοιτητές στην αποπολιτικοποίηση και στην άρνηση τους στο σημαντικότερο ίσως δικαίωμα της δημοκρατίας και δημιουργούν έτσι μια νέα γενιά άβουλων κομματικών οπαδών.
Με την άρνηση του καθενός στο εκλογικό τους δικαίωμα αφήνει αυτούς ακριβώς του κομματικούς οπαδούς να του καθορίζουν το μέλλον του και μεγαλώνει την δύναμη αυτών των παρατάξεων, δίνοντας τους το δικαίωμα να αλωνίζουν μέσα στο ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο.
Υπό κανονικές συνθήκες η κάθε παράταξη έχει την υποχρέωση να δρα με τρόπους τέτοιους ώστε άμεσα και δημοκρατικά να ακούγονται όλες οι φωνές των ψηφοφόρων της και στη συνέχεια να εκτελεί τις αποφάσεις που πάρθηκαν από αυτούς. Μέχρι τώρα σχεδόν όλες  οι παρατάξεις δρούσαν βάση της γραμμής των πολιτικών κομμάτων που υποστήριζαν αδιαφορώντας για τα πιστεύω των φοιτητών και φιμώνοντας τις φωνές τους.
Έτσι είναι λογικό να βρίσκονται οι συμφοιτητές μας σε τέλμα και να θεωρούν ότι κάθε παράταξη εκφράζει το σάπιο πολιτικό σύστημα το οποίο βλέπουν και στην κοινωνία κι έτσι δεν υπάρχει κανένας λόγος να ασχοληθούν όυτε με αυτές όυτε και με τις «εκλογές τους».
Και τελικά τι θα γίνει με τη φιμωμένη φωνή των φοιτητών; Ας κοιτάξουμε να πάρουμε μόνο ένα πτυχίο για να προστεθούμε στη στοίβα ανέργων που ολοένα και αυξάνεται στην κοινωνία. Αυτό δεν μπορεί να είναι η λύση!!!
Εμείς ως Α.ΚΙ.ΔΑ. ανεξάρτητοι από κομματικά συμφέροντα  πιστεύουμε ότι το να ακουστεί η φωνή του φοιτητή που εκφράζει τους προβληματισμούς του τα πιστεύω του και τις προτάσεις του είναι το αυτονόητο. Γι’ αυτό και επιδιώκουμε πάντα την ενίσχυση των συλλογικών διαδικασιών, όπως η Γενική συνέλευση, λειτουργούμε με ανοικτές διαδικασίες καλώντας πάντα τους συμφοιτητές μας σε ανοικτή συζήτηση όπου όλοι είμαστε ίσοι έχοντας ο καθένας το δικαίωμα της έκφρασης είτε ανήκει είτε όχι στην αυτόνομη συλλογικότητά μας και συνδιαμορφώνουμε την όποια απόφαση θα διεκδικήσουμε μέσα στα όργανα της σχολής. Αυτό επιδιώκουμε να εφαρμόσουμε τόσο στη σχολή και στην ευρύτερη κοινωνία.
Δεν είστε άβουλα όντα!! Καλούμε τον κάθε φοιτητή, ώριμα και με κριτική σκέψη να ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα. Να υψώσει το ανάστημα του σε όποιον προσπαθεί να τον μεταβάλει σε άβουλο πρόβατο. Να αφαιρέσει τη δύναμη από τις παρατάξεις  που αποφάσιζαν για αυτόν χωρίς αυτόν.
Blog σχήματος:     http://akidasologistan.blogspot.com

Αναδρομή στη φοιτητική  χρονιά που μας πέρασε…
            Η φετινή χρονιά ξεκίνησε ομολογουμένως με πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Ξεκίνησε με την ψήφιση του νόμου Διαμαντοπούλου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, όπου προκάλεσε την αντίδραση του φοιτητικού κινήματος, κατά το οποίο πραγματοποιήθηκαν 300 καταλήψεις πανελλαδικά. Μέσα σε αυτές ήταν και ο σύλλογός μας…
            Στο μικρόκοσμο της σχολής, μετά τα αποτελέσματα των περυσινών εκλογών και μετά την άρνηση της ΠΚΣ ή ΜΑΣ να δεχτεί την έδρα της στο ΔΣ είχαμε την εξής σύνθεση:
ΔΑΠ: 5 έδρες, ΠΑΣΠ: 3 έδρες, ΑΚΙΔΑ: 1 έδρα, ΑΡΕΝ: 1 έδρα (σε σύνολο 11 εδρών)…
Μια σύνθεση που μας οδήγησε σε διάφορες περιπέτειες για εκλογή προέδρου και γραμματέα του συλλόγου αλλά και για πολλές αποφάσεις ΔΣ. Τελικά για πρώτη φορά, μετά από δική μας πρότασγ μετά από πολλά χρόνια εφαρμόστηκε κυκλικό προεδρείο με αναλογικό τρόπο με πρόεδρο από ΔΑΠ, αντιπρόεδρο από  ΠΑΣΠ και γραμματέα από ΑΚΙΔΑ το 1ο εξάμηνο και από ΑΡΕΝ το 2ο . Επίσης για πρώτη φορά στα χρονικά μετά από διαρκή παρέμβαση μας πείστηκαν οι υπόλοιπες παρατάξεις για την εγκυρότητα του νόμιμου καταστατικού του Συλλόγου Φοιτητών που εμείς καταθέσαμε στο ΔΣ και το παραλάβαμε από το πρωτοδικείο, και αποφάσισα, τουλάχιστον στα λόγια, ότι θα το εφαρμόσουν.
Έτσι μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα πραγματοποιήθηκαν 4 εβδομαδιαίες γενικές συνελεύσεις κατά την περίοδο του Σεπτεμβρίου όπου αποφάσισε ο σύλλογος την κατάληψη της σχολής και παράλληλες δράσεις ενάντια στο νόμο κατά τη διάρκεια της μέχρι που με απόφαση του συλλόγου ξανάνοιξε η σχολή. Ήταν οι πρώτες Γενικές συνελεύσεις τους συλλόγου μετά από ένα διάστημα 5 χρόνων σχεδόν. Η 8χρονη περίοδος της αυτοδυναμίας της ΔΑΠ στο σύλλογο μας δεν επέτρεψε με «δημοκρατικές» διαδικασίες συνέλευση για οποιοδήποτε άλλο θέμα πέρα από τους νόμους για τα πανεπιστήμια (Γιαννάκου, Διαμαντοπούλου).
Μετά το τέλος των καταλήψεων διεκδικήσαμε ως φοιτητές την ομαλή διεξαγωγή της εξεταστικής και του εξαμήνου στην ανοιχτή συνέλευση τμήματος, κάτι που πραγματοποιήθηκε, παρά τις κινδυνολογίες συμφοιτητών που δήλωναν εναντίον του νόμου καθώς κατά τη διάρκεια των καταλήψεων πραγματοποιήθηκαν και πολλαπλές συναντήσεις φοιτητών με καθηγητές όπου συζητήθηκαν τόσο ο νόμος, όσο και σημαντικά ζητήματα σχολής.
Για πρώτη φορά οι συνεδριάσεις και τα πρακτικά του ΔΣ ήταν πραγματικά ανοιχτά σε όλους τους φοιτητές καθώς αναρτώνταν πάντα οι ημερομηνίες των συνεδριάσεων στον πίνακα ανακοινώσεων του Συλλόγου, οποίος μέχρι πέρυσι είχε μείνει άδειος από ζητήματα του συλλόγου. Οι αναρτήσεις γίνονταν με ευθύνη του γραμματέα.
Πραγματοποιήθηκε επίσης το Νοέμβρη συνέλευση όπου αποφασίστηκαν κοινές συλλογικές προτάσεις για θέματα σχολής οι οποίες έχουν παρουσιαστεί στη διοίκηση της σχολής.
Μετά από πρόταση μας δημιουργήθηκε ηλεκτρονική ιστοσελίδα του Συλλόγου Φοιτητών http://sfdasologiasfp.blogspot.com/ η οποία χρειάζεται αναμόρφωση για την καλύτερη ενημέρωση των φοιτητών για ζητήματα που τους αφορούν.
Επίσης ξεκίνησαν οι διαδικασίες αλλαγής προγράμματος σπουδών με συμμετοχή 2 εκπροσώπων των φοιτητών στην επιτροπή αλλαγής.

Σάββατο 5 Μαΐου 2012

Για τις εθνικές εκλογές 2012


6 ΜΑΪΟΥ 2012… ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ… ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;  
          
            Πριν μιλήσουμε για τις τρέχουσες εθνικές εκλογές ίσως θα έπρεπε να κάνουμε μια εισαγωγή στο ρόλο των εκλογών στα αντιπροσωπευτικά συστήματα. Όπως γνωρίζουμε από την ιστορία μας, οι αρχαίοι Έλληνες της Αθηναϊκής Δημοκρατίας όπως και άλλοι λαοί ξεπέρασαν τη διαδικασία της αντιπροσώπευσης. Η δημοκρατία τους ήταν άμεση και συμμετοχική, καθώς όλοι οι ελεύθεροι, ώριμοι, ντόπιοι άντρες είχαν ίση γνώμη και δικαιοδοσία πάνω στη λήψη των αποφάσεων και τη διακυβέρνηση. Όπως καταλαβαίνουμε η δημοκρατία τους απέκλειε πολλούς (γυναίκες, ξένους, δούλους). Ωστόσο το σύστημα με το οποίο εκλέγαν και εκλεγόντουσαν (και κλήρωναν και κληρωνόντουσαν) αντιπροσώπευε πολύ καλύτερα τα συμφέροντα τους από οτι τα αντιπροσωπευτικά καθεστώτα (αστικά και "εργατικά") του σύγχρονου κόσμου. Τα κεντρικά γεγονότα της Αθηναϊκής δημοκρατίας ήταν οι συνεδριάσεις της εκκλησίας, Σε αντίθεση με ένα κοινοβούλιο, τα ‘μέλη’ της εκκλησίας δεν εκλέγονταν, αλλά συμμετείχαν όλοι οι έχοντες πολιτικά δικαιώματα όποτε και αν ήθελαν.  Οι άνθρωποι δεν εξέλεγαν αντιπροσώπους για να αποφασίζουν στο όνομά τους, αλλά έπαιρναν οι ίδιοι αποφάσεις νομοθετικού και εκτελεστικού περιεχομένου.
           Η Μεγάλη Βρετανία ήταν η πρώτη χώρα της Ευρώπης που απέκτησε Κοινοβούλιο. Παρόλα αυτά ο Ζαν Ζακ Ρουσώ περιέπαιζε τους Βρετανούς ως τους μόνους ανθρώπους που νιώθουν ελεύθεροι 1 μέρα στα 5 χρόνια γιατί στην πραγματικότητα ούτε εκείνη την 1 μέρα δεν ήταν ελεύθεροι. Γίνεται εμφανές από την ιστορική μας εμπειρία πως οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι στις Φιλελεύθερες και Σοσιαλιστικές Δημοκρατίες μπορούσαν (και το έκαναν) να απομακρυνθούν από τις ανάγκες και τις επιδιώξεις του Κόσμου που τους ψήφισε και να πράξουν ακόμα και αντίθετα στη βούληση του λαού.
           Οπότε ο Έλληνας ψηφοφόρος εδώ και πολύ καιρό μένει να αναρωτιέται… Και ποια είναι η λύση; Αποχή από τις Κοινοβουλευτικές εκλογές; Αν και εκ πρώτης όψεως η αποχή φαντάζει ριζοσπαστικό η και επαναστατικό για κάποιους μέτρο, εντούτοις πρέπει να λάβουμε υπόψη την αποτελεσματικότητα. Εγκλωβισμένοι στην παρούσα φάση στο Κοινοβουλευτικό Σύστημα οφείλουμε να επεξεργαστούμε ιδέες και λύσεις για την ανατροπή του τόσο μέσα από τα όργανα του όσο και έξω από αυτά. Επίσης το να αφήσουμε μια μερίδα κομματικών υπαλλήλων να αποφασίζουν μόνοι τους για τις ζωές μας δε φαίνεται ούτε ριζοσπαστικό, ούτε επαναστατικό, ούτε δημοκρατικό, ούτε αποτελεσματικό.

Για τις Εκλογές της 6ης Μαϊου
Η Χώρα βρίσκεται σε ένα καθοριστικό σημείο όσον αφορά την αποδοκιμασία του κόσμου για το πολιτικό σύστημα. Στα 38 χρόνια της Μεταπολίτευσης, ο Δικομματισμός (Κύριο χαρακτηριστικό του Κοινοβουλευτισμού σε Ευρώπη και Αμερική) στην Ελλάδα έχει τη μικρότερη δυναμική από ποτέ. 40 χρόνια σχεδόν αργής αποσύνθεσης. Άλλοτε με περιόδους πλαστής ευημερίας και σήμερα σε περίοδο ισχνών αγελάδων. Έχουν σχηματιστεί διάφοροι πόλοι διαμαρτυρίας. Ένα μεγάλο ζήτημα είναι τι προτείνουν οι πολιτικοί χώροι σε σχέση με το μνημόνιο και την κηδεμονία του ΔΝΤ που μας επιβλήθηκε. Εμφανίζονται παντού "σωτήρες", "υπερεπαναστάτες", νεοναζί, διασπάσεις της Κεντροδεξιάς και της Κεντροαριστεράς. Τι κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις; Ψηφίζουμε λευκό ή άκυρο ή κάποιον από αυτούς; Κανείς όπως είπαμε δεν αμφέβαλλε ποτέ ότι η συνειδητή αποχή είναι ένα μέσο διαμαρτυρίας ίσως και αντίστασης. Ο κόσμος όμως θα πρέπει να λάβει υπόψη του πως πέρα από τις άλλες δράσεις, ακόμα και αν οι εκλογές στον κοινοβουλευτισμό δεν φέρνουν την ανατροπή του πολιτικού συστήματος, αποτελούν ένα μέσο για να πέσει ίσως ένα πρώτο κάστρο του, ο δικομματισμός. Με την αποχή παραμένουν οι ίδιοι στην εξουσία καθώς οι έγκυρες ψήφοι είναι οι μοναδικές που καταμετριούνται και συντελούν στο να αναλάβουν κάποιοι την εξουσία.
Δεν έχει κανένα νόημα να προσπαθούμε να ρίξουμε το κατεστημένο της μεταπολίτευσης στηρίζοντας παλιά του κομμάτια τα οποία άλλαξαν όνομα. Κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας απλά. Δεν έχει νόημα να ακούμε και να γοητευόμαστε από μεγάλα λόγια κενού περιεχομένου. Δεν έχει νόημα να στηρίζουμε αυτούς που θέλουν να επιβάλλουν στην χώρα και σε όλες τις χώρες του κόσμου, τα μισητά και απάνθρωπα ολοκληρωτικά καθεστώτα του 20ου αιώνα. Δεν έχει νόημα να στηρίξουμε αυτούς που ιδρώνουν και μόνο στο άκουσμα της λέξης ελευθερία. Δεν έχει νόημα να ελπίζουμε σε ανθρώπους οι οποίοι με το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης, του μνημονίου, του μεταναστευτικού προσπαθούν να επιβάλλουν έναν ολοκληρωτισμό του χειρίστου είδους.
Έτσι καταλήγουμε στο συμπέρασμα να παροτρύνουμε όσους σκέφτονται να ρίξουν έγκυρη ψήφο, αυτό να γίνει σε αντιμνημονιακές ομάδες, με κοινωνική ευαισθησία, με εφαρμόσιμες, ελευθεριακές και ηθικές λύσεις, με προοδευτική κατεύθυνση και πάνω από όλα με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα (ατομικά και συλλογικά). Βεβαίως δεν περιμένουμε πως οι εκλογές αυτές θα γκρεμίσουν και το σύμπαν. Για αυτό βλέπουμε τις εθνικές εκλογές σαν ένα ακόμα μέσο πάλης για τη συλλογική αφύπνιση και συνδιαμόρφωση, όπως και τις φοιτητικές. Οι μάχες δίνονται κάθε μέρα σε όλα τα επίπεδα. Η ανάγκη για αυτόνομη κοινωνία, που όπως έλεγε και ο Καστοριάδης είναι αυτή που θεσπίζει η ίδια τους νόμους της και συντίθεται από μόνη της, είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Μια αυτονομία η οποία θα στηρίζει την πολυφωνία, όχι ψευδώς και επιφανειακώς, απλά μέσω πολλών κομμάτων σε ένα κοινοβούλιο, αλλά σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Και σε αυτούς που φοβούνται την εισχώρηση επικίνδυνων και αντιδημοκρατικών στοιχείων σε αυτόνομες και αμεσοδημοκρατικές κοινότητες έχουμε να τους πούμε πως αυτοί οι άνθρωποι από μόνοι τους δε θα μπορούν να εκτιμήσουν το αγαθό της ελευθερίας και θα απέχουν από αυτόνομες συλλογικότητες και αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες.
Εμείς ως Α.ΚΙ.ΔΑ. πιστεύουμε πως είναι επιτακτική ανάγκη η δημιουργία των δομών μιας κοινωνίας, όπου όλοι θα έχουν ίσο δικαίωμα έκφρασης και των οποίων η άποψη θα έχει ίδια βαρύτητα, όπως συμβαίνει στη δική μας μικρή αυτόνομη συλλογικότητα, το σχήμα μας. Επίσης η αυτόνομη κοινότητα - κοινωνία εννοείται πως θα πρέπει να είναι ανεξάρτητη και αυτάρκης σε οικονομικά και ενεργειακά θέματα. Αυτό βεβαίως δεν αποκλείει τη επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων και των κοινοτήτων. Όλα από απλούς ανθρώπους με σεβασμό στον εαυτό τους και στο μεγαλείο που τους περικλείει, το Φυσικό Περιβάλλον.

akidasologistan.blogspot.com

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

ΚΑΘΕ ΤΡΙΤΗ ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΧΗΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 10:00-13:00

Δεδομένου ότι βρισκόμαστε σε δύσκολους καιρούς στους οποίους η συνδιαμόρφωση και οι συλλογικές αποφάσεις είναι πιο αναγκαίες και επίκαιρες από ποτέ καλούμε όλους τους φοιτητές της σχολής Δασολογίας και Φ.Π. σε ανοιχτό σχήμα κάθε Τρίτη από τις 10.00 ως τις 13.00.

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

Εδήλωση - Ανοιχτή Συζήτηση: "Αυτονομία-Αυτοθέσμιση-Οικολογία"

Πως μπορούν να συνδυαστούν οι έννοιες αυτονομία 


αυτοθέσμιση και οικολογία και ποια είναι τα κύρια 


χαρακτηριστικά τους"


"Πόσο εκφράζουν εμάς και πόσο διαδεδομένες είναι στην 


ευρύτερη, σύγχρονη κοινωνία;"




ΤΕΤΑΡΤΗ 18/1 ΣΤΟ ΑΜΦ. Δ,    ΚΤΙΡΙΟ 


ΓΕΩΠΟΝΟΔΑΣΟΛΟΓΙΑΣ!!! https://www.facebook.com/events/309124229130925/